आस्वाद - मराठी भय कथा - MARATHI HORROR STRORY
लेखक :योगेश वसंत बोरसे.
" भरलं का ? पोट भरलं ? आणि उत्तर देण्याऐवजी गरगरेनी मोठ्ठा ढेकर दिला . आणि गरगरेनी आपल्या गरगरीत ढेरीवर हात फिरवला .तसं यजमानांना हसू आलं !
" आज थोडं कमीच खाल्लं !" गरगरे बोलत होते .
" आता पाहिल्यासारखं जेवण जात नाही . अलीकडे तब्येत फारशी बरी राहत नाही . पोटाच्या तक्रारी वाढल्यात ."
यजमान गालातल्या गालात हसले .चार माणसांचं जेवण एका वेळेस खाऊन गेला ,तरी म्हणतो कमी जेवलो ! ढेरी एवढी वाढलीय की कापलं तर शंभर किलो चरबीच निघेल . एवढं खाल्ल्यावर पोट तक्रार करणारच ."
त्यांच्या विचारांची शृंखला गरगरेनी तोडली .
" बाकी बासुंदी फक्कड होती . असं वाटत होतं अजून दोन तीन वाट्या प्याव्यात ,पण नको म्हटलं आठ दहा वाट्या बस झाल्या, यजमानांनाही काही उरलं पाहिजे . "
असं म्हणत त्यांनी पुन्हा ढेरीवरून हात फिरवला . ढेकर दिला .ढेकर तृप्ततेचा होता कि गॅस चा गरगरेंनाच माहित ! ढेरी वर हात फिरवताना त्यांच्यासमोर एक एक पदार्थ फेर धरून नाचायला लागले . ' पुरण पोळी ,बासुंदी ,पुलाव,भज्या ,पालकपुरी ,बदामाची खीर '
एक ना अनेक ! बरं एवढं खाऊनही अन्नावरची वासना शमली नव्हती .
त्यात यजमानांनी छान पैकी सुगंधित विडा खाऊ घातला . व पायावर डोकं ठेऊन ५०१/रुपये हातात ठेवले . आणखी काय हवं ?गरगरेंची स्वारी निघाली ,तृप्त मनाने ,समाधानाने ,दुपारच्या कडक उन्हात ! सूर्य डोक्यावर होता ,गरगरेंनी धोतर नेसलं होतं ,व वरती उपरणं होतं ,म्हणजे वर उघडेच होते . उपरण्याने डोकं झाकणार कि शरीर झाकणार ?
बरं शरीर काही साधं नव्हतं !जवळपास दोनशे किलो तरी असावं ,एक एक पाऊल दाणदाण पणे पडायचं , पण दोनशे किलो शरीर काही कमावलेलं नव्हतं ! त्याचा व्हायचा तोच परिणाम झाला . गरगरेंना गरगरायला लागलं ! तोंड कोरडं पडायला लागलं !घाम फुटायला लागला .
आजू बाजू चे लोक ओळखीचे होते ,पण दुपारच्या वेळेस फारसं कुणी बाहेर नव्हतं . एक दोन जण धावले .पण तोवर उशीर झाला होता ,गरगरे खाली कोसळले ते पुन्हा उठलेच नाहीत !
कुणी तरी त्यांच्या घरी निरोप दिला , तसे दोन्ही मुलं ,व बायको धावत आले .ज्यांच्या घरी जेवायला गेले होते त्यांनाही निरोप गेला . तेही पोहोचले .' बडबडे ' त्यांचं आडनाव .बडबड करतच आले. त्यांनाही अपराधीपणा खात होता . पण त्यांची वेगळी बडबड चालू होती .. 'मी जेवायला बोलावलं ,खायचं किती ? याला काही मर्यादा हवी !पण हे महाशय थांबायचं नांव घेईनात ! त्याचाच हा परिणाम !.... '
आणि गरगरे परिवार त्यांना दूषणे देत राहिला, 'तुम्हीच काही खाऊ घातलं म्हणून !' बघता बघता गर्दी जमा झाली . समजदार माणसं मध्ये पडली व परिस्थिती निवारली . तशी दोन्ही कडची मंडळी शांत झाली . जे व्हायचं ते होऊन गेलं होतं ,आता डोकं लावण्यात काही अर्थ नव्हता . आणि गरगरे परिवार ही जाणून होता कि अति खाण्याचाच हा परिणाम असू शकतो .
राहिला प्रश्न गरगरेचं शरीर उचलण्याचा ! आधीच दोनशे किलोचं अवाढव्य शरीर मेल्यानंतर अजून जड झालं होतं. उचलणार कसं ? एक लोटगाडी मागवली गेली व दहाबारा दणकट माणसांनी कसं तरी उचललं . लोटगाडीवर ठेवलं व गरगरेंच्या घरी नेलं .
संध्याकाळी अंत्यविधी करण्यात आला . पण बडबडेना अस्वस्थ वाटत होतं . जे झालं त्याला आपणच जबाबदार आहोत असं वाटायला लागलं .ते अस्वस्थ पणे येरझारा घालत होते . रात्रीची जेवणं उरकली होती .. इच्छा अशी नव्हती ,पण शरीर धर्म म्हणून दोन घास पोटात ढकलणं गरजेचं होतं .
डोळ्यांसमोरून गरगरेचं शरीर हालत नव्हतं ,त्यात रस्त्यावर पसरलेला त्यांचा अगडबंब देह डोळ्यांसमोरून जात नव्हता . रात्रीच्या अंधारात गुडूप अंधारात त्या आठवणी अंगावर काटे आणत होत्या . बाकी बडबडे परिवार बिनघोर झोपला होता . पण बडबडेंच्या फेऱ्या मारणं चालूच होतं .
रात्र वाढत गेली ,फिरून फिरून बडबडेंच्या पोटऱ्यांमध्ये गोळे यायला लागले . तसे ते बंगलीवर विसावले ..... बंगळी मागे पुढे व्हायला लागली ,नजर समोर अंधारात स्थिरावत काही तरी शोधत होती . काय ते त्यांना ही कळत नव्हतं ,असं का होतंय ते ?पण ! अंतर्मन ग्वाही देत होतं ,काहीतरी घडण्याची वाट पाहत होतं ,
आणि तो क्षण आला ..... अंधाराला नजर सरावली ,तशी दूर काही तरी हालचाल जाणवली . तसे बडबडे डोळे बारीक करून एकटक पाहत राहिले . आणि बडबडेंच्या मणक्यातून थंडगार सणक खालपर्यंत गेली ! एक मोठ्ठच्या मोठ्ठं धूड त्यांच्या दिशेने येत होतं , डोलत डोलत .
हा गरगरे तर नाही ?..... अंगावर जेवढे केस होते ,तेवढे ताठ झाले . ... हो ... गरगरेच ! समोर मिट्ट अंधार होता ,पण जी नजर त्यांच्यावर रोखली होती ती काळजाचा वेध घेत होती . बडबडेंच्या डोक्याला मुंग्या यायला लागल्या . आपण पाहतोय तो आपला भ्रम तर नाही ? कदाचित दुपारपासून तोच विचार करत असल्याने असू शकतं ,भासच ...... !
ते एवढा विचार करत होते ,तोपर्यंत स्वारी डोलत डोलत बडबडेंच्या कंपाउंड पर्यंत पोहोचली !पण चेहेऱ्यावर मिश्किल भाव होते ,बडबडे घाबरले होते ,पण तोंडातून आवाजच निघत नव्हता . भू...त ! भू....त ! इतकाच काय तो आवाज बडबडेंच्या तोंडून निघाला . आणि तोपर्यंत .... गरगरेचं जे काही भूत कि काही होतं त्यांच्यासमोर येऊन उभं राहिलं .
" बडबडे मी काय म्हणतो ? ती बासुंदी आहे का हो ? एकदम फक्कड होती . म्हटलं दोन तीन वाट्या पिऊनच घ्याव्यात ! " बडबडेचं शरीर बधिर झालं होतं . पण बुध्दी ? ती तर काम करत होती ?मनात विचार आलेच ! 'अरे हा दुपारी खाऊन खाऊन मेला तरी बासुंदी प्यायला परत आला ! माणूस आहे कि काय ? '
' नाही !याला माणूस कसं म्हणणार ? हा तर ....... "ओ बडबडे !..... असं म्हणत म्हणत ते जवळ यायला लागले . त्यांची बडबड सुरूच होती . तुमच्या सारखा यजमान महत भाग्याने मिळतो . जो अतिथींची एवढी ठेप ठेवतो . मला राहवलं नाही ! म्हटलं शेवटची इच्छा होती ती अपूर्ण राहिलेली , तुमच्याकडूनच पूर्ण करावी ! कराल ना !" "ओ ... बडबडे ...?"
पण बडबडे जागच्या जागी आडवे झाले होते .कदाचित त्यांची शुद्ध हरपली असावी . काही क्षणात त्यांची पत्नी त्यांना बघायला आली ,त्यांनी आरोळी ठोकली . व धावत जाऊन तांब्यात पाणी घेऊन आली .. .. बडबडेंच्या तोंडावर पाणी शिंपडलं . तसे बडबडे शुद्धीवर आले , भू....त ,भ...उ...त ! ते थरथरत होते .
" अहो काय बडबडताय ? चला झोपायला ? पण बडबडे जागचे हालेनात . त्यांना सावरायला बराच वेळ लागला , त्यांनी बायकोला विचारलं ,"अगं ,बासुंदी उरलीय का ? " त्यांची पत्नी अनघा , तिला समजेना ,हे असं का विचारताहेत ? "अहो काय बडबडताय ? तब्येत बरीय ना ?रात्रीचा एक वाजत आला , आणि तुम्ही झोपायचं सोडून बासुंदी कसली मागताय ?"
"अगं, मला नकोय ,तो गरगरे परत आलाय ,बासुंदी प्यायला ! त्याला आवडली होती म्हणे , दुपारी अजून पिणार होता . पण हे असं झालं , त्याची इच्छा अपूर्ण राहिली शेवटची... " "अहो ते कसे येतील ?" "कसं ,माहित नाही ? पण तो आला होता !" बडबडे अवती भवती पहात म्हणाले. पण त्यांना कुणी दिसलं नाही , आणि.... नजर बाहेर गेली . कुंपणाच्या बाहेर तेच गलेलठ्ठ व्यक्तिमत्व उभं राहिल्यासारखं भासत होतं . आपली इच्छा पूर्ण होण्याची वाट बघत !
बडबडेनी तिकडे हात केला ,"तो बघ तिथे थांबलाय !" अनाघाबाईंनी तिकडे बघितलं "अहो चला ,झोपा आता !तुम्हाला भास होतायेत ! तिथे कुणी नाहीय . आणि .... बडबडे ?... त्या भासमान आकृतीकडे पाहात पाहात घरात गेले व दार बंद केलं .
आणि ... गरगरे आपली शेवटची इच्छा कधी पूर्ण होणार ,याची वाट पाहात तिथेच थांबले.......
THE END
VISIT OUR YOU TUBE CHANNEL
लेखक :योगेश वसंत बोरसे.
- ALL RIGHTS RESERVED AT YOGESH BORSE & BGSM
- ABOUT US
- PRIVACY POLICY
- ⧭⧭⧭⧭⧭⧭⧭⧭⧭⧭⧭⧭⧭⧭⧭⧭⧭⧭⧭⧭⧭⧭⧭⧭⧭⧭⧭⧭⧭⧭⧭⧭⧭⧭⧭⧭⧭⧭⧭⧭⧭⧭⧭⧭⧭⧭⧭⧭⧭⧭
We work for provide entertainment to all human beings . We provie - Unique Horror Stories in Hindi Marathi, Horror entertainment , Hindi bhaykatha , Suspense Stories etc. We also try to provide provide- some Unique Knowledge , Motivation , Great Thaughts, Technical Guidense, Various digital and online teqniques, moral stories for kids, and specially Horror stories video entertainment . For welfare of soceity.
ConversionConversion EmoticonEmoticon