फट्टू - भाग ९ - मराठी भयकथा | HORROR STORY MARATHI
 |
| मराठी भयकथा |
पूर्वार्ध :- काशीबाईने कपाळावर हात मारून घेतला . 'हा नाही सुधारणार ! कामाला बाई नाही आणली याने ,माझ्यावरील ताण कमी करायला आणली . त्याचा अर्थ तिला समजला होता . पुढे काय ? हे मोठं प्रश्न चिन्ह होतं .......
आता पुढे :- दिवस जात राहिले . रंगा त्याचे रंग उधळत राहिला . पण काशीबाई शांतपणे सर्व बघत राहिली . रंगाने खरोखर तिच्यावरील ताण कमी केला होता . तो तिला हात ही लावत नव्हता . कधीतरी लहर आली तरच ! नाहीतर नाहीच !
पण त्याचं काम त्याने केलं आणि काशीबाईचं काम काशीबाईने अर्थात तिला पुन्हा दिवस गेले . दिवस भरले . मुलगा झाला ! मुलगा दिसायला काशीबाई सारखा होता . त्यामुळे रंगानेच नामकरण केले . काशिनाथ !
एकंदरीत बरं चाललं होतं . मुलगा झाल्याने रंगाचं रंगीलेपण कमी झालं होतं . खरंतर दुसरंच कारण होतं काहीतरी ! आताशी कामवाली बाई त्याच्याकडे पाहून हसायची . रंगाला राग यायचा . त्यांचं दोन तीनदा भांडण ही झालं . एवढं की रंगा तिला मारायला उठला . पण ती त्याची टिंगल टवाळी करीत राहिली . तशी रंगाने तिला हात धरून बाहेर घालवली .
तिचं नाव सुगंधा ! जणू केवडाच ! पण शेवटी केवडाच ! जाताजाता सापासारखी गरळ ओकून गेली . "सुगंधा म्हणतात मला ! तुला माझा सुगंध नाही दाखवला ना तर नाव लावणार नाही ! "आणि गेली ती !
काही दिवस गेले . रंगा रात्रीचा बाहेर गावाहून येत होता . बराच उशीर झाला होता . बारा वाजून गेले होते . तो विचार करत करत झपझप पावलं टाकत घराकडे चालला होता . घराजवळ पोहोचला . घरासमोर कुणी होतं . काहीतरी करत होतं . " सुगंधा ? हि इथे काय करतेय ? " रंगा कडाडला ! "सुगी ? " तसं सुगंधाने मागे वळून पाहिलं . पण ती जागची हालली नाही . रंगाचा भडका उडाला . तो तसाच धावला . त्याने सुगंधाचा कासकन हात ओढला .
"सुगी !" समोरचं दृश्य पाहून त्याने खाड्कन तिच्या कानफडात मारली . "हे काय करतेय ?" "तुझा बंदोबस्त ! " "माझा बंदोबस्त ? या लिंबू मिरचीने ? बाहुलीने ? आणि कोंबड्याने ? " "व्हय तुझ्या सारख्या ........ ला एवढं पुरेसं हाये ! "सुगी sssss " रंगा पुन्हा कडाडला . त्याने सुगंधाला यथेच्छ तुडवली . ती बोंबलायला लागली . यांचा आवाज ऐकून काशी दार उघडून बाहेर आली . आणि रंगाला आवाज देऊ लागली . पण तो ऐकण्याच्या मनस्थितीत नव्हता .
असाच एकदा त्याच्या आईने अपमान केला होता . त्याने तिला सोडलं नाही . मग या दीड दमडीच्या बाईची काय बिशाद ? माझ्याखाली झोपली अन मलाच ....... म्हणते ! सुगंधा जमिनीवर पडली होती ! कुथत होती ! पण नजर अशी होती कि चांगल्या माणसाचं डोकं फिरावं ! हा तर रंगा होता ! फक्त एक क्षण ... आणि त्याने दगड उचलला ,सुगीच्या डोक्यात घातला . संपलं सगळं संपलं !
" अहो काय केलंत हे ? आता आम्ही कुठे जायचं ? तुम्हाला पोलीस धरून नेतील मग आम्ही काय करायचं ? " "ए गप ! जा घरात ! कुणाला कळणार पण नाही ही इथे आली होती म्हणून ! जा घरात ! दार लावून घे ! मी बघतो काय करायचं ते ! त्याचा अवतार आणि आवाज पाहून काशीबाई भयंकर घाबरली होती . हा काहीही करेल ! आपल्यालाही मारेल ! ती घरात गेली आणि दार लावून घेतलं .
इकडे रंगा विहिरीवर गेला . दोन चार बदल्या पाणी काढलं . चांगलं अंगावर ओतलं ! ओसरीत आला . दोरीवरचा रुमाल आणि कपडे घेतले . खसखसून अंग पुसलं . कपडे घातले . बिडी काडी घेतली आणि पायरीवर बसला . बिडी पेटवली ,ओढत ओढत सुगंधाच्या प्रेताकडे बघत बसला . ' आता हिचं काय करायचं ? ' तो आजूबाजूला पाहू लागला . गोठ्याजवळ गवत चारा ठेवायला एक पडवी होती ,झोपडीसारखी ! तिथं गवताच्या पेंढ्या होत्या . रंगाचं लक्ष तिकडे गेलं ,त्याच्या डोक्यात काही आलं आणि डोळ्यात चमक आली .
काम झालं होतं . त्याने निवांत बिडी संपवली . गोठ्यात गेला . तश्या गाई हंबरायला लागल्या . याने त्यांना थोपटलं पण त्या जनावरांनाही याचा हेतू कळाला असावा . त्यांची कातडी थरारली . तसा रंगा खदाखदा हसला . त्याला कोपऱ्यात कुदळ सापडली . पण पावडी सापडेना ? तो वैतागला ! कुदळ तिथेच फेकून घरात गेला . सामानाची खोली उघडली , पावडी शोधली आणि बाहेर आला . गवताच्या पेंढ्या भराभर एका बाजूला फेकल्या . कुदळ घेतली व भराभर खणलं . पावडी घेतली ,माती भराभर बाहेर फेकली . तेवढ्याने तो थकला दम लागला बसून घेतलं !
"काय ,करतो बे ?" अचानक आलेल्या आवाजाने तो दचकला . आवाजाच्या दिशेने वळून बघितलं , " तू हायेस व्हय ! ये बस ! त्याचा दोस्त होता ,दिप्या ! " दिप्या ? तू इथं काय करतोय ? " " अरे इकडनं चाललो होतो ,आवाज आला खणायचा ,म्हटलं रंगाच्या इथं कोण खणतंय ? हा घरी हायेकी नाही ! म्हणून इथे आलो . "
"आरं ,तिला मारली ! " "कुणाला वाहिनीला ?" " नाही रे ! सुगंधाला !लई बडबड करत होती . लई हाणली ! डोक्यात दगड घातला ! " "गड्या ,हे चांगलं नाही केलं ! आता काय करायचं ?" " काय करायचं म्हणजे ? आरं ,इथं खड्ड करून गाडून देऊ ! कुणाला कळणार हाये ? वर गवताचे भारे ठेऊन देऊ . " "असं म्हणतोस ?" "नाहीतर काय ?" " ठीक ए ,चालू दे तुझं ! मी जातो ! " आरं येडा हेस का ? कुठं चाललास ? खड्ड काय माझा बाप करेल का ? " "अरे ,पण माझा काय संबंध ?" " संबंध म्हणजे ? अरे ,दोस्त हाईस ना ? मग एवढी मदत करणार न्हाई ?"
"असं म्हणतोस ? बरं ठीक हाये ,बोल काय करू ?" "शाब्बास रे वाघा ! चल घे कुदळ आणि लाग कामाला !" दिप्या रानटी होता . त्याने कुदळ घेतली आणि धडाधड खोदायला सुरुवात केली . आणि एकट्यानेच आख्खा खड्डा खणून काढला !" वा रे पठ्ठया ! "रंगाने त्याची पाठ थोपटली . दिप्याची छाती चवडी झाली . हे बघ ! नुसतं याच्याने भागणार न्हाई ! " "मग ?" काही सोय पानी करावं लागल . " दिप्या धूर्तपणे बोलला .
"आरं बस का दोस्ता ? तुझ्यासाठी नाहीतर कुणासाठी ? पण आपलं पुण्याचं काम बाकी आहे ,तेवढं करून पुण्य पदरात पाडून घेऊ , कसं आहे मेलेल्या जीवाला असं जास्त वेळ वर पडू देणं बरोबर नाई ! नाहीतर किडे माशा त्याला हैराण करतात ! तिला धरणीमायच्या हवाली करू आणि मग करू काय करायचं ते ! " एवढं बोलून रंगा खदखदून हसला .आणि सोबत दिप्याही !
दोघांनी निर्लज्जपणे सुगंधाचे हातपाय धरले , आणि खड्ड्यात आणून फेकली . चेहेऱ्याचा पार चेंदामेंदा झाला होता . एक डोळा पार बाहेर आला होता . रंगाला वाटलं ही आपल्याकडे बघतेय ! त्याचं डोकं फिरलं ,"च्या मायची कटकट ! त्याने कुदळ घातली व एक घाव पुन्हा तिच्या डोक्यात घातला ,नाही ! डोळ्यात घातला ! अजून एक ,अजून एक !
"आरं लेका ,बास झालं आरं पार चेंदामेंदा झालाय तिचा ! हिच्यातच वेळ घालवशील का सगळा ? कि दुसरी ... एवढं बोलून दिप्या आणि रंगा पुन्हा हसायला लागले आणि दिप्या हसता हसता पावडी ने माती खड्यात टाकायला लागला . बघता बघता त्याने खड्डा बुजला . माती उरली ! "आता हिचं काय करायचं ? " "मरू दे ! दे पसरून ! तसं पण इथं कोण मरायला येतंय ? दिप्याने माती पसरवून दिली . रंगाने गवताच्या पेंढ्या जागेवर ठेवल्या .
कुदळ पावडे एका जागी ठेवलं ,पुन्हा गोठ्यात आला . गाईंना थोपटलं ,तशा त्या पुन्हा थरारल्या . "कसाई मेला ! बाईला मारलं आणि गाईच्या पाठीवरून हात फिरवतोय . " खिडकीतून बघणाऱ्या काशीबाईच्या मनात आलं . तिने तिरस्काराने खिडकी बंद केली .
ते रंगाच्या लक्षात आलं . तो पुन्हा खदाखदा हसला . " ए ,आरं चल की ." दिप्याने आवाज दिला ,तसे दोघे विहिरीजवळ आले . पाणी काढलं ,चांगले हातपाय धुतले . बिड्यांचं बंडल काढलं आणि ओसरीत बिड्या ओढत बसले .
"रंगा ,जातो मी ! लै रात झालीय ! पन आपलं काय ते ध्यानात ठेव ! नाहीतर विसरून जाशील !" "बस का दोस्ता ? असं होईल का ? तुला असं बक्षीस देईल ना तू विचार पण करणार न्हाईस ! बिंधास जा ! नंतर भेटू ! "
एवढं बोलून दोघे उठले ,दिप्या निघून गेला रंगा दार उघडून घरात आला ,कपडे काढले ! काशीबाईजवळ आला , पोरं झोपले होते . त्याने तिला उचलली आणि पुढच्या खोलीत आणली . खोलीचं दार बंद केलं , काशीने विरोध केला नाही ! उपयोग ही नव्हता !
कसायाच्या दावणीला गाय बांधली होती ! जोपर्यंत दूध देईल तो पर्यंत जगेल ! ज्या दिवशी ते बंद झालं हा कापणारच ! तो पर्यंत .........
TO BE CONTINUED ........
WATCH MUSICAL COVER SONGS ON OUR YOU TUBE CHANNEL 'MUSICAL RAITA '
- ALL RIGHTS RESERVED AT YOGESH BORSE & BGSM
- ABOUT US
- PRIVACY POLICY
💀💀💀💀💀💀💀💀💀💀💀💀💀💀💀💀💀💀💀💀💀💀💀💀
We work for provide entertainment to all human beings . We provie - Unique Horror Stories in Hindi Marathi, Horror entertainment , Hindi bhaykatha , Suspense Stories etc. We also try to provide provide- some Unique Knowledge , Motivation , Great Thaughts, Technical Guidense, Various digital and online teqniques, moral stories for kids, and specially Horror stories video entertainment . For welfare of soceity.
ConversionConversion EmoticonEmoticon